Villa Palmetto

De winning van mineralen en erts is jarenlang de grootste inkomstenbron geweest in deze regio. Van de Golf van Oristano tot aan de Golf van Cagliari doorkruist de laagvlakte Campidano het zuidwesten van Sardinië. De vruchtbare vlakte wordt gedomineerd door graanvelden en wordt niet voor niets de 'graanschuur van Sardinië' genoemd. Meer naar het zuidoosten gaan de velden over in boom- en wijngaarden. Ten oosten van de Campidano-vlakte wordt het landschap weer bergachtig. Daar wisselen de bergen en heuvels elkaar af met diepe valleien, wijn- en olijfgaarden en ontspringen er overal bronnen. Net als in het zuidwesten zijn de bergen en dalen rijk aan vegetatie. De meest voorkomende bomen en struiken zijn eiken, kurkeiken, mastiekbomen, mirte en zonneroos.

De kustlijnen van Zuid-Sardinië zijn één grote aaneenschakeling van baaien, zand- en rotsstranden, steile kliffen en altijd die prachtige Middellandse zee, met kleurschakeringen van turquoise groen tot diepblauw.
Uit vele opgravingen blijkt dat het zuiden van het eiland al vanaf de prehistorie bewoning heeft gekend. Met name langs de kust zijn hier nog sporen aan te treffen in de vorm van prehistorische domus de janas (in rotsen uitgehouwen tombes), nuraghi (ronde stenen torens) en bewoningsresten uit de tijd van de Feniciërs en de Romeinen.

Cagliari
In de oudheid al een Fenicische handelskolonie (toen Karalis genoemd, 'rotsachtige stad'), tegenwoordig een moderne handel- en universiteitsstad. In de oude wijk il Castello, proeft u nog de sfeer van lang vervlogen tijden. De meeste oude stadsmuren zijn nog intact en er staan twee torens uit de 11e eeuw. Interessante bezienswaardigheden zijn de kathedraal Santa Maria (oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw, maar in 1930 herbouwd), de basiliek San Saturnino (gebouwd in de 5e eeuw, en daarmee de oudste basiliek van Sardinië) en de barokke kerk van Sant’Antonio Abate. In het centrum van de stad ligt een goed bewaard Romeins amfitheater, waar men in de zomermaanden nog steeds stukken opvoert en concerten organiseert. Cagliari heeft haar beste musea in één groot complex ondergebracht, de zogenaamde Citadella dei Musei.

Carbonia
Deze stad is in slechts twee jaar tijd (1938-1940) gebouwd als extra huisvesting voor mijnwerkers die in de mijnen van Monte Sirai werkten. De straten zijn typisch die van een stad ontworpen op de tekentafel: brede lanen omzoomd door bomen. In het centrum ligt een groot plein met daaromheen kerken, het stadhuis en andere publieke gebouwen. De Villa Sulcis is tegenwoordig een archeologisch museum met vondsten van de nabijgelegen Punische nederzetting Monte Sirai.

Iglesias
Van oudsher een mijnstadje. In het historische centrum zijn de kathedraal S. Chiara (in Romaanse stijl) en de kerk S. Francesco (in Gotisch-Catalaanse stijl) een van de bezienswaardigheden.

Pula
Toeristenstadje dat vooral bekend is vanwege de geweldige stranden en de interessante archeologische site Nora die dicht in de buurt liggen.

Sanluri
Middenin de vruchtbare Campidano-vlakte ligt Sanluri. Deze stad beleefde in de Middeleeuwen onder Eleonora van Arborea een bloeiperiode. Uit die tijd staan nog steeds de oorspronkelijke stadsmuren overeind in het oude centrum. De grootste bezienswaardigheid is il Castello di Eleonora d’Arborea. Dit is het enige kasteel dat tot voorkort nog bewoond werd. Tegenwoordig is er een Renaissance museum in gevestigd.

Villacidro
U zou dit dorp alleen al moeten bezoeken vanwege de geweldige ligging. Villacidro is omgeven door bergketens, bossen, rivieren en zelfs watervallen. Daarvan is de waterval Sa Spendula een aanrader. Bezienswaardigheden in het dorp zelf zijn de musea Villa Leni (over archeologie) en Sa Potecari (over farmacie), la Chiesa di Santa Barbara, la Chiesa di San Sisinnio en het publieke washuis (met dak in art nouveau stijl).

Isola San Pietro
Voor de zuidwestkust van Sardinië ligt de Sulcis archipel, waarvan San Pietro het een na grootste eiland is. Grootste attractie is het toeristenstadje Carloforte dat een mix is van de Sardijnse en Ligurische cultuur. De kustlijn van San Pietro met zijn grillige en ruige kliffen kunnen tot ruim 100 meter boven de zee uittorenen. Gelukkig wisselen kleine baaien met zandstranden de rotsen met regelmaat af, waardoor het eiland genoeg mogelijkheden biedt om een duik te nemen in het uitnodigende helderblauwe zeewater. De natuur is nauwelijks aangetast, wat ook blijkt uit het feit dat de Audouins meeuw zich hier nestelt. Deze vogel komt alleen maar voor in schone natuurgebieden. San Pietro is per veerboot vanaf Portoscuso te bereiken vanaf het vasteland of vanaf Calasetta op het nabijgelegen eiland Sant’Antioco.

Isola Sant’Antioco
Het grootste eiland van de Sulcis archipel is Sant’Antioco en biedt een goede mix van natuur en cultuur. Op het eiland is de aanwezigheid van de vroegste bewoners nog zichtbaar in de vorm van de domus de janas, (reuzengraven) en een Fenicische tophet (kinderbegraafplaats). Uitingen van de hedendaagse cultuur kunt u vinden in het moderne kunstmuseum van Calasetta. Verder is het eiland natuurlijk een goede plek voor strandliefhebbers. Hoewel de kustlijn voornamelijk uit rotsen bestaat, zijn hier ook genoeg prettige zandstranden te vinden.

Parco Naturale Molentargius – Saline di Cagliari
Aan de Golfo di Quartu ligt het regionale park van Molentargius. Het park omvat de lagune Molentargius, dat op zijn beurt is onderverdeeld in een zoetwater (Bellarosa Minore) en een zoutwater gedeelte (Bellarosa Maggiore), de lagune Quartu en de kwelders bij Poetto. Dit park is zeker een aanrader voor vogelliefhebbers. Meer dan honderd verschillende vogelsoorten hebben zich in dit gebied genesteld, waaronder de roze flamingo. De flamingo’s zijn hier pas sinds het begin van de jaren ’90 gekomen, maar staan nu zelfs symbool voor de Molentargius.

Parco Naturale Regionale di Gutturu Mannu
De Sardijnse naam Gutturu Mannu betekent ‘groot ravijn’ en dat is ook precies waar het park in is gelegen: in een groot ravijn, uitgehouwen in de bergen en doorkruist door een gelijknamige rivier. Het park bevat een uitgestrekt bos waarin eiken, kurkeiken, mastiek- en johannesbroodbomen staan, afgewisseld met struiken als mirte en zonneroos. U kunt het park te voet of met een jeep doorkruisen met behulp van uitgezette routes. Het gebied rondom de Monte Arcosu staat onder speciale bescherming van het WNF om de oorspronkelijke flora en fauna te behouden.

Stranden
Costa Verde: langs de zuidwestkust, ter hoogte van Guspini en Villacidro, ligt La Costa Verde ('de groene kust'). Hier kunt u kilometerslange zandstranden vinden. Sommige stranden zijn druk en toeristisch, sommige zijn juist heel rustig. Vanwege de constante wind en de vele golven is de Costa Verde populair bij (wind)surfers. De onderwaterwereld heeft interessante plekken te bieden voor duikers en snorkelaars. Het mooiste strand bij uitstek is Piscinas, dat geïsoleerd ligt tussen eindeloze duinenrijen. Kindvriendelijke stranden met een ondiep gedeelte zijn Funtanazza, Gutturu ‘e Flumini en La Caletta. Alledrie beschikken ook over een paar strandfaciliteiten.

Isola di Sant’Antioco: op het eiland Sant’Antioco hoeft u niet ver te zoeken naar een fijne plek om te zwemmen. Stelt u toeristische voorzieningen op prijs en houdt u van wat drukte, gaat u dan naar Cala Sapone of Cala Lunga. Houdt u van rust en wat privacy, dan kunt u beter Guidi, Capo Sandalo en Capo Sperone opzoeken.

Isola di San Pietro: kiezelstrand Cala Fico ligt in een diep fjord en is heerlijk rustig. Cala Lunga (niet te verwarren met die op het eiland Sant’Antioco) is een rotsstrand, waar u geweldig kunt duiken en snorkelen.

Porto Pino: het strand van Porto Pino is genoemd naar de pijnbomen die erlangs staan. Met het hagelwitte strand, het helderblauwe zeewater en de vele voorzieningen is het een ware trekpleister voor toeristen. Iets verderop ligt Porto Pineddu, dat juist heel erg rustig is. Het heeft een donker zandstrand en dankzij het ondiepe water is het ideaal voor gezinnen met kleine kinderen.

Cagliari/Quartu Sant’Elena: de zandstranden dichtbij Cagliari en Quartu Sant’Elena zijn van alle gemakken voorzien, maar ook erg druk en toeristisch, zeker in het hoogseizoen. Zoekt u liever de rust op, dan kunt u beter de kustwegen richting Teleuda (zuidwest) of richting Villasimius (oost) nemen.

Teulada/Costa del Sud: ten zuiden van Teulada ligt de Costa del Sud (Zuidkust). Het afwisselende landschap (zand, kliffen en duinen) biedt enkele fraai en rustig gelegen baaien zoals Campionna (diep water, niet geschikt voor kleine kinderen) en Capo Malfatano (geliefde vissersplek, toeristisch).